Υπογραφή
Μέσα από τη μεγάλη πορεία της ως καλλιτέχνης, η Μαρία Σάρρη Μπελλέ ανέπτυξε μοναδικές τεχνικές που συνδυάζουν την παράδοση με την καινοτομία, κερδίζοντας αναγνώριση για την ικανότητά της να μετατρέπει ιδιαίτερα μοτίβα σε σύγχρονη εικαστική τέχνη.
Από τα λεπτομερή σχέδια του Βυζαντιγισμού εμπνευσμένα από τη Βυζαντινή αισθητική, μέχρι τη συμβολική ζωντάνια του Κορδονιού και την επερχόμενη τέχνη των βραχογραφιών, κάθε τεχνική αντικατοπτρίζει το πάθος της για την ένωση της πολιτιστικής κληρονομιάς με τη σύγχρονη έκφραση.
Ως μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, τα έργα της Μαρίας αποτελούν μαρτυρία της δημιουργικότητάς της και της αφοσίωσής της στην εξέλιξη των καλλιτεχνικών μορφών.
Βυζαντιγισμός
Από μαθήτρια ακόμα, μου άρεσε να κάνω πάνω στα τετράδια και τα βιβλία μου με μολύβι, ζωγραφιές με αυτόν τον τρόπο.
Μετά από πολλά χρόνια τα βρήκα και σκέφτηκα να ζωγραφίσω κάποια έργα, άλλα αυτή τη φορά σκέφτηκα να προσθέσω χρώματα , περισσότερο χρυσό, χάλκινο και ασημί.
Ήθελα να έχουν κάτι από Βυζάντιο κάτι από τα σχέδια της Ανατολής, λίγο από ψηφιδωτά, μια γεύση από τις βοτσαλωτές αυλές του Κάμπου της Χίου. Πιστεύω ότι με τις κουκίδες είχε κάτι από πουαντιγισμό αλλά και στοιχεία από τη λαϊκή μας παράδοση.
Ήθελα να θυμίζουν κέντημα (αφού τα ζωγράφιζα με βελόνες σε πολλά μοτίβα), όλα αυτά δεμένα με μια συνεχή κίνηση. Μπορώ να πω με υπερηφάνεια ότι είναι μία ιδιαίτερη μορφή τέχνης, ανάμεσα σε διακοσμητικά και μοντέρνα εικαστικά στοιχεία και αφηρημένους συμβολισμούς.
Κάτι πολύ δικό μου, αυτό που λάτρευα να ζωγραφίζω από μικρό παιδί. Έπρεπε λοιπόν να του δώσω ένα όνομα. Έτσι γεννήθηκε ο"Βυζαντιγισμός."
Κορδόνι
Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη, έλεγαν οι γιαγιάδες μας.
Εγώ αντί για κλωστή να κεντήσω την ριζοβελονιά, που ήξερα από μικρή, στριφογύρισα το κουβάρι με τις πάστες και τα χρώματα.
Έτσι κατάφερα μία όμορφη, πρωτότυπη, ενδιαφέρουσα, πολύ κουραστική τεχνοτροπία με ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα. Μοιάζει με κέντημα, που έχεις ζωηρά χρώματα και κyλά σαν γάργαρο νερό πάνω στον καμβά.
Αγαπώ να βρίσκω τρόπους να δένω την παράδοση με το σήμερα.
ΒΡΑΧΟΓΡΑΦΙΕΣ
Τις δικές μου μοναδικές βραχογραφίες, τις διάλεξα ανάμεσα σε εκατονταδες πέτρες. Ή μήπως με διάλεξαν αυτές, επιθυμώντας να ξεχωρίσουν και να βγουν από την αφάνεια?
Ώρες προσπαθούσα να αποκρυπτογραφήσω και να μάθω τα επτασφράγιστα μυστικά, που είχαν κρατήσει για αιώνες. Δεν άλλαξα ποτέ τα φανταστικά τους χρώματα, το ανάγλυφό τους, που για αιώνες σμίλεψαν, ο αέρας, η βροχή, η θάλασσα και η λάβα στο πέρασμα τους. Ήταν σαν υπέροχες Καρυάτιδες, σμιλεμένες όχι από τα χέρια του Φειδία αλλά από την ίδια τη φύση.
Τις ζωγράφιζα μόνο όπου με οδηγούσαν αυτές, το ανάγλυφο τους και η φαντασία μου χωρίς να επεμβαίνω στο σχήμα τους. Τα χρώματα που τις ζωγράφιζα, τα περισσότερα ήταν κι αυτά από τη φύση. Πότε από χώμα ή λάσπη ποτέ από γύρη λουλουδιών αλλά και σκόνη από πολύχρωμους χαλαζίες, που φέρνουν καλή τύχη.
Έπαιρνα επίσης χρώμα από την καρδιά των δέντρων. Αναμειγνύοντας φύλλα χρυσού με λάδι μαστίχας. Έτσι η κάθε μιά είχε την δική της ιστορία να μου φανερώσει.